Jólagjafir

Jólagjafir tíðkuðust ekki hér á landi fyrr en seint á 19. öld, sumargjafirnar voru miklu útbreiddari. Þó fengu vinnumenn og heimilisfólk einhverja flík fyrir jólin sem launauppbót. Þaðan kemur sagan um jólaköttin, þeir sem ekki fengu neina flík fóru í jólaköttinn.

Nútíma jólagjafir eru ekki nema rúmlega hundrað ára gamall siður meðal almennings á Íslandi þó þekktust gjafir á jólum frá fornu fari hjá kóngafólki og öðrum höfðingjum erlendis og hérlendis eins og sjá má í Egils sögu og fleiri fornritum. Snemma á 19. öld var sá siður orðinn almennur að gefa hverju barni kerti á jólunum og jafnvel öllu heimilisfólkinu. Íslendingar hafa jafnan afhent jólagjafir sínar á aðfangadagskvöld rétt eins og menn fengu áður jólaskó og kerti á því sama kvöldi.

Önnur tegund jólagjafa var á þá lund að hinir betur stæðu sendu snauðum nágrönnum einvherja matarögn fyrir jólin. Þessi siður mun eiga sér ævafornar rætur sem kirkjan hélt áfram að rækta.

Söngvar um jólagjafir:

Bráðum koma blessuð jólin

Jólahjól

Jólin alls staðar

Þrettán dagar jóla

Jólasíða Systu 21 október 2001

Síðast uppfærð 11 október 2005