Jólagrín 2000

Að afloknu jólafríi var leikskólakennari að spyrja nemendur sína um það hvernig þeir hefðu haldið jólin hátíðleg. Þegar hún kom að Samma litla, en faðir hans átti leikfangabúð bæjarins, sagði hún: "Sammi, þar sem þú ert gyðingur, trúi ég að þið hafið ekki haldið jólin hátíðleg." En Sammi svaraði: "Ó, jú, kennari, við gerðum það! Við héldumst öll í hendur og dönsuðum í kringum búðarkassan og sungum; "Ó, sú náð að eiga Jesú":

Hin 5 ára gamla Solla hafði fengið tvær jólagjafir sem lét henni líða mjög fullorðislega. Frænka hennar hafði sent henni flösku af ilmvatni með ljúfum blómaangan og frændi hennar hafði sent henni "Mínu músar" armbandsúr sem "tikkaði" fremur hátt. Allan jóladag hafði hún angrað móður sína, föður, frænkur og frændur, bræður og systur og boðið þeim að ilma af ilmvatninu og hlusta á úrið. Að lokum var svo komið að foreldrar hennar þoldu ekki lengur við. Rétt fyrir mat á jóladag, sagði móðir Sollu við hana: "Amma þín og afi koma í mat í kvöld, þau eru of gömul til að þola þetta bull í þér! Ef þú svo mikið sem nefnir orðin ilmvatn eða armbandsúr, þá sendi ég þig beint í rúmið. Solla var eins góð og engill fyrstu 10 mínúturnar af matartímanum. Loks gat hún ekki á sér setið lengur. Hún kvíslaði að ömmu sinni, sem sat við hliðina á henni: "Ef þú heyrir einhvað eða finnur lykt af einhverju sniðugu í kvöld - þá er það ég!"

Litli drengurinn fór inn í herbergið sitt og byrjaði á bréfinu. Með hverju bréfinu, sem hann byrjaði á, eftir öðru, baðst hann afsökunar og lofaði að vera góður í einhvern afmarkaðan tíma. Hvert bréfið á fætur öðru krummpaði hann saman, hennti og breyti "vera góður" tímanum þannig að hann varð styttri og styttri. Að endingu gafst hann argur upp en fékk þá hugljómun! Hann hljóp inn í stofu þar sem var lítið líkan af fjárhúsinu í Betlehem, þar fjarlægði hann styttuna af Maríu og pakkaði henni varlega inn í sokk og kom henni svo vandlega fyrir ofan í skúffu hjá sér, loks náði hann sér í blað og blíant og byrjaði að skrifa: "Kæra Jesúbarn, ef þú vilt einhverntíma sjá móður þína aftur....."

Jólasveininn: Ef þú veist það ekki, minntu mig á að láta þig aldrei fara með bréf í póst!

"Sjáðu mamma!" kallaði Danni litli, "Það er hreindýr í bakgarðinum!" Mamma Danna leit út um gluggann og sagði, "Heyrðu mig nú Danni, þú veist fullkomlega að þetta er hundurinn hans herra Jósefs." Nokkrum mínútum seinna kallaði Danni litli aftur upp, "Sjáðu mamma! Það er Jólasveininn!" Mamma Danna leit út um gluggan og svaraði nú ergilega, "Danni, þú VEIST að þetta er herra Jósef! Farðu nú inn í herbergið þitt og biddu til Guðs að fyrirgefa þér fyrir þessar lygar!" Leiður, fór Danni upp í herbergið sitt. Nokkrum mínútum seinna kom hann hlaupandi niður stigan og kallaði: "Sjáðu mamma! Það snjóar!" Mamma Danna var verulega pirruð núna "Daníel! Þú VEIST að það er ekki að snjóa! Það er miður Júlí! Farðu nú og biddu Guð að fyrirgefa þér lygarnar!" Þegar hún fylgdi syni sínum aftur upp, varð henni óvart litið út um gluggann - og það var satt! Það var í raun og veru snjókoma! "Ég trúi þessu ekki!" hrópaði hú upp yfir sig, "Það er í raun snjókoma í Júlí!" Þá svaraði sonur hennar: "Ég veit! Þegar ég var að biðja til Guðs vegna herra Jósefs og hundsins hanns, varð Guði litið á þá og hélt að það væru komin Jól!"

Lítill drengur kom heim úr sunnudagaskólanum með nýtt sjónarhorn á jólasögunni. Hann hafði lært að vitringarnir þrír frá Austurlöndum höfðu fært Jesúbarninu gjafir. Hann var svo spenntur að hann varð að deila sinni nýju vitneskju með foreldrum sínum: "Ég lærði í sunnudagaskólanum í dag allt um fyrstu jólin! Það var enginn jólasveinn þá, svo að þessi þrír horuðu á úlföldunum urðu að bera út allar gjafirnar! Og Rúdolf með rauða nefið sitt lýsandi var ekki heldur til svo að þeir urðu að hafa stórt ljós uppi í himninum svo að þeir gætu ratað."

Ein þriggja ára hafði sitt að segja um jólamatinn: "Mér fanst kalkúninn ekki góður, ég borðaði, en mér líkaði þetta brauð jukk sem hann hafði étið!"

Jólasveininn: Ég vildi óska að ég ætti nóga peninga til að kaupa átta hreindýr til viðbótar.

Jólasveininn: Ég vil ekki átta fleiri hreindýr, -bara að eiga peninga fyrir þeim!

Lítil sæt stúlka með krullur, klifraði upp í kjöltu jólasveinsins. Hendur hennar voru kreptar saman. Meðan hún pírði augun undir löngum augnahárunum á jólasveininn, spurði hún hann: "Er ég með litla mús í hendinni?" Hissa svaraði Sveinki: "Nei, ég held nú ekki." Hún lagði höfuðið augnablik upp að honum en rétti svo að honum aðra hendina með einhvað ósýnilegt milli þumafingurs og vísifingurs "Hérna haltu á þessu," sagði sú litta sæta. "Sjálfsagt," svaraði Jólasveininn og kom þessu ósýnilega fyrir í lófa sér. Sú stutta kíkti inn í hnefa sér og spurði; "Trúir þú því núna að ég sé með litla mús í hendinni?" Augabrúnir Sveinka risu í undrun. "Nei, ég er hræddur um ekki," svaraði hann. "Nú," sagði hún sætum rómi, "Afhverju heldur þú þá á úlpunni hans?"

Jóla 5-aurabrandarar:

Hvað kallar þú Jólasvein sem er með eyrnahlífar?
Hvað sem þú villt, hann heyrir ekki í þér!

Hvað er það sem er rautt og hvítt og fer upp og niður?
Jólasveinn fastur í lyftu!

Því var litli hjálparmaður jólasveinsins svo niðurdreginn?
Hann hafði svo lítið álfsálit!

Jólasíða Systu / Jólagrín, frumgerð gerð 10 desember 2000, síðast uppfærð 19 september 2001