Siguršur slembidjįkn Magnśsson
Siguršur slembidjįkn Magnśsson, konungur yfir hluta Noregs frį 1136, drepinn 1139.
Foreldrar hans voru Magnśs berbeinn Ólafsson og Žóra Saxadóttir.
Barn hans:
a) Ingigeršur,
| Siguršur er mašur nefndur er upp fęddist ķ Noregi. Hann
var kallašur sonur Ašalbrikts prests. Móšir Siguršar var Žóra dóttir
Saxa ķ Vķk, systir Sigrķšar móšur žeirra Ólafs konungs Magnśssonar
og Kįra konungsbróšur, er įtti Borghildi dóttur Dags Eilķfssonar.
Synir žeirra voru žeir Siguršur į Austurįtt og Dagur. Synir Siguršar
voru Jón į Austurįtt og Žorsteinn, Andrés daufi. Jón įtti Sigrķši
systur Inga konungs og Skśla hertoga.
Siguršur var ķ barnęsku settur til bókar og varš hann klerkur og vķgšur til djįkns. En er hann geršist fullkominn aš aldri og afli žį var hann allra manna vasklegastur og sterkastur, mikill mašur og į alla atgervi var hann umfram alla jafnaldra sķna og nįlega hvern annan ķ Noregi. Siguršur var snemma ofsamašur mikill og óeirarmašur. Hann var kallašur slembidjįkn. Manna var hann frķšastur, heldur žunnhįr og žó vel hęršur. Žį kom žaš upp fyrir Sigurš aš móšir hans segir aš Magnśs konungur berfęttur var fašir hans. Og žegar er hann réš sjįlfur hįttum sķnum žį afręktist hann klerkasišu, fór žį af landi brott. Ķ žeim feršum dvaldist hann langa hrķš. Žį byrjaši hann ferš sķna śt til Jórsala og kom til Jórdanar og sótti helga dóma svo sem palmarum er tķtt. Og er hann kom aftur žį dvaldist hann ķ kaupferšum. Einn vetur var hann staddur nokkura hrķš ķ Orkneyjum. Magnśss saga blinda og Haralds gilla |
Fyrir honum féll Haraldur gilli og nęst į eftir stóš Siguršur upp og talaši viš žį er stóšu į konungsbryggju og lżsti vķgi Haralds konungs sér į hendur og beiddist af žeim višurtöku og žess aš žeir tękju hann til konungs. Svörušu allir, einróma, sögšu aš žaš skyldi aldrei verša aš žeir myndu žjónan žeim manni er myrt hafši bróšur sinn "en ef hann var eigi žinn bróšir žį įttu enga ętt til aš vera konungur." Žeir böršu saman vopnum sķnum og dęmdu hann og menn hans alla śtlaga og frišlausa. Žį hélt Siguršur į Noršur-Höršaland og įtti žar žing viš bęndur. Gengu žeir undir hann og gįfu honum konungsnafn. Žį fór hann inn ķ Sogn og įtti žar žing viš bęndur. Var hann og žar til konungs tekinn. Žį fór hann noršur ķ Fjöršu. Var honum žar vel fagnaš. Siguršur slembidjįkn sótti noršur um Staš og žį er hann kom į Norš-Męri voru allt komin fyrir honum bréf og jartegnir rįšamanna žeirra, er snśist höfšu undir hlżšni viš sonu Haralds konungs og fékk hann žar enga višurtöku eša uppreist.
Tenglar:
MAGNŚSS SAGA BLINDA OG HARALDS GILLA
SAGA INGA KONUNGS OG BRĘŠRA HANS