Eysteinn II Haraldsson
Eysteinn II Haraldsson, konungur í Noregi frá 1142, dáinn 21 ágúst 1157.
Eysteinn konungur var svartur maður og dökklitaður, heldur hár meðalmaður, vitur maður og skynsamur en það dró mest ríki undan honum er hann var sínkur og fégjarn.
Foreldrar hans voru Haraldur gilli Magnússon og Bjaðök (Beathach).
K: Ragna Nikulásdóttir,
a) Eysteinn,
| Sigurður og Ingi
höfðu ráðið Noregi sex vetur. Það vor kom Eysteinn vestan af
Skotlandi. Hann var sonur Haralds gilla.
Árni sturla og Þorleifur Brynjólfsson og Kolbeinn hrúga, þeir höfðu
farið vestur um haf eftir Eysteini og fylgdu honum í land og héldu þegar
norður til Þrándheims og tóku Þrændir við honum og var hann til
konungs tekinn á Eyraþingi um gagndaga svo að hann skyldi hafa þriðjung
Noregs við bræður sína. Sigurður
og Ingi voru þá austur í landi. Fóru
þá menn í milli þeirra konunganna og sættu þá svo að Eysteinn
skyldi hafa þriðjung ríkis. Engi voru skírsli ger Eysteini til faðernis
nema því var trúað er Haraldur
konungur hafði til sagt.
Magnús hét hinn fjórði sonur Haralds konungs. Hann var og til konungs tekinn og hafði sinn hluta af landi. SAGA INGA KONUNGS OG BRÆÐRA HANS |
Eysteinn konungur var jarðaður að Fosskirkju og er leg hans á miðju kirkjugólfi og breiddur yfir kögur og kalla menn hann helgan. Þar sem hann var höggvinn og blóð hans kom á jörð spratt upp brunnur en annar þar undir brekkunni sem lík hans var náttsætt. Af hvorutveggja því vatni þykjast margir menn bót hafa fengið.
Tenglar: